Γλωσσική Ανάπτυξη

Η γλώσσα είναι ένας “κώδικας μέσω του οποίου οι ιδέες που αφορούν στον κόσμο αναπαριστώνται στη βάση ενός συμβατικού συστήματος αυθαίρετων σημάτων με στόχο την επικοινωνία”

• το περιεχόμενο
• την μορφή και
• τη χρήση.

Το περιεχόμενο σχετίζεται με το εννοιολογικό περιεχόμενο της γλώσσας (σημασιολογία) και τις σχέσεις που διέπουν τις λέξεις, όταν αυτές χρησιμοποιούνται για να αναπαραστήσουν τη γνώση.Χρειάζεται να περίεχει συγκεκριμένο θέμα ή θέματα τα οποία διαδέχονται το ένα το άλλο μεταδίδοντας έτσι το νόημα του μηνύματος.

Η μορφή περιλαμβάνει επιμέρους το συντακτικό, τη μορφολογία και τη φωνολογία. Κάθε γλωσσικό μήνυμα που παράγεται, μεταφέρεται μέσα από μία σειρά προτάσεων συνδεδεμένων μεταξύ τους με συντακτικούς κανόνες ως προς τη θέση των λέξεων, η κάθε λέξη σχετίζεται με τις λοιπές λέξεις της πρότασεις μέσω μορφολογικών κανόνων και η κάθε λέξη προφέρεται με μία ορισμένη σειρά ηχητικών διαδοχών.

        Σύνταξη: αφορά τη μελέτη της δομής της κάθε πρότασης. Μελετά την οργάνωση των λέξεων σε φράσεις ή προτάσεις.

        Μορφολογία: αφορά τη μελέτη του σχηματισμού μίας λέξης και της δομής της. Μελετά τη σύνθεση των λέξεων από τα μικρότερα συσταστικά τους και τους κανόνες που διέπουν τη διαδικασία αυτή. Η ανάλυση των λέξεων γίνεται σε μορφήματα που είναι οι μικρότερες μονάδες του λόγου που φέρουν σημασία (π.χ.: παίζ-ω, δί-γλωσσ-ος).

        Φωνολογία:σχετίζεται με την οργάνωση των γλωσσικών ήχων σε συλλαβές, σε λέξεις και σε φράσεις. Οι μονάδες του φωνολογικού επιπέδου είναι οι φθόγγοι, τα φωνήματα και οι συλλαβές. Φώνημα είναι η ελάχιστη μονάδα ήχου κάθε γλώσσας, η οποία λειτουργεί διακριτικά (π.χ.: μόνος-τόνος).

Η χρήση αφορά την πραγματολογία δηλαδή τους λόγους για τους οποίους ένα άτομο επικοινωνεί, τον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται τη γλώσσα αναλόγως τις συνθήκες και τις ανάγκες του περιβάλλοντος τηρόντας σε κάθε περίπτωση τους κανόνες διατήρησης και τερματισμού των συνομιλιών.